Mijn High School Exchange Year

Na de HAVO wist ik niet zo goed wat ik wilde studeren. Ik besloot mijn leven in te pakken in 23kg ruimbagage en te verhuizen naar Amerika voor een High School Exchange Year. En wat was het een bijzonder jaar, ik ben extreem blij dat ik die keuze heb gemaakt. Misschien wil jij ook wel deze stap maken, maar weet je niet zo goed hoe je dat moet doen of ben je benieuwd naar hoe mijn tijd daar was, dan is deze post voor jou.

Inschrijven & Afwachten

In eerste instantie heb ik veel informatie verzameld over het programma van de organisatie Education First, omdat dit de eerste organisatie was die ik tegenkwam en het voelde ook gelijk goed. Ook ben ik samen met mijn moeder naar een informatiebijeenkomst geweest & heb toen echt de knoop doorgehakt: dit is iets wat ik echt wil doen! Als jij zoiets wilt gaan doen wil ik je ook echt aanraadden om naar zo’n bijeenkomst te gaan of de organisatie op te zoeken op een beurs. Bij dit soort evenementen zijn namelijk ook oud studenten aanwezig die hun eigen ervaringen delen, op deze manier krijg je niet alleen maar de standaard informatie maar ook echt een kijkje over hoe het er nou echt aan toe gaat. Misschien kom je mij daar wel een keer tegen als je naar zo’n evenement gaat haha.

Het inschrijvingsproces ging eigenlijk best soepel en snel. Nja, de snelheid kan je zelf bepalen. Er zijn namelijk een hele hoop documenten die je moet invullen & je kan ook wat extra dingen doen die de organisatie kan gebruiken om een betere match te vinden. Je krijgt toegang tot de EFHub, het platform waar je al deze documenten moet uploaden en uiteindelijk ook meer informatie krijgt over je match, school en vertrekdata.

De Match & Aftellen

Als je zo’n jaar gaat doen kom je terecht in een gastgezin. Dit houdt simpelweg in dat je inwoont bij een ander gezin. In Amerika doen de meeste mensen dit om andere culturen naar hun te brengen, aangezien reizen naar Europa vaak erg duur is.

Op 5 februari 2019 kreeg ik HET sms’je van EF, ze hebben een gastgezin voor mij gevonden! Alleen was mijn gastmoeder zo enthousiast dat ze mij al gebeld had en we dus al kennis hadden gemaakt haha. Vanaf dat moment hebben wij eigenlijk bijna wekelijks contact gehad via videobellen of WhatsApp. Voor mijn gastgezin was het de eerste keer dat ze zoiets gingen doen dus ik mocht zelf van alles uitkiezen, denk aan beddengoed & accessoires voor in mijn kamer.

Op dat moment begon voor mij het aftellen echt & het strijden voor mijn eindexamens want die moest is wel halen, wat gelukkig ook gebeurde. Toen ik eenmaal het verlossende telefoontje van mijn mentor kreeg kon mijn geluk niet op, ik kon mijn gastgezin vertellen dat er nu 100% zekerheid was en dat ik echt zou komen.

Bij EF kon je ook een eindexamen verzekering afsluiten, dit houdt in dat als je gezakt zou zijn voor je eindexamen en de keuze zou maken om niet meer te gaan, je het aankoopbedrag terug zou krijgen. Ik wil je wel adviseren zoiets af te sluiten, dat geeft gewoon net iets meer zekerheid en zo’n uitwisselingsjaar is best prijzig. Het zou zonde zijn als je dan in één klap al dat geld kwijt bent.

Vertrekken & EF Camp

Op 31 juli 2019 was het dan eindelijk zo ver, ik vertrok naar Amerika. Ik moet zeggen dat ik voor mijn doen helemaal niet zo veel kleding mee had genomen haha. In totaal had ik een ruimbagage koffer a 23kg, een handbagage koffertje en dan een rugtas met last minute dingetjes en m’n paspoort. Ik ben door familie(vrienden) naar Schiphol gebracht omdat mijn moeder & ik zelf geen auto hebben. Ook waren nog twee van mijn vriendinnetjes gekomen naar Schiphol om mij uit te zwaaien. Verder had ik een groot afscheidsfeest met vrienden en familie een paar dagen voor vertrek.

Ik vloog met veel andere studenten naar Amerika, dus gelukkig niet helemaal alleen. Nou ben ik in eerste instantie niet heel sociaal, dus ben toch wel een beetje mijn eigen gang gegaan achter de security. Bij EF ga je standaard naar Welcome Days in New York, maar je hebt ook de keuze om naar Camp in Allentown, Pennsylvania te gaan. Zelf ben ik naar Camp gegaan en heb daar goede vrienden gemaakt en heel erg genoten van alle activiteiten. Op Camp krijg je lessen om je voor te bereiden op het jaar, bijvoorbeeld over heimwee, maar ook over de Amerikaanse cultuur. Ook zijn we een dag naar New York City geweest, naar een honkbalwedstrijd en naar een pret- en waterpark. Camp was echt één van de leukste dingen die ik heb gedaan tijdens mijn jaar! Ik wil dit ook zeker aanraden als je de mogelijkheid ooit krijgt. 

Gastgezin & Leven in Slayton

Op 10 augustus 2019 kwam ik dan echt aan bij mijn gastgezin, helaas miste één van mijn broertjes bij het ophalen van het vliegveld omdat hij aanwezig was bij een honkbalwedstrijd, waar wij dan ook direct naartoe gingen. Ik heb toen al gelijk heel veel lieve mensen leren kennen, die het allemaal heel leuk vonden dat ik bij Bridget & Matt zou gaan wonen. Die avond zijn we nog uiteten geweest en heb ik heerlijk geslapen om de volgende dag gelijk weer naar een honkbalwedstrijd te gaan. De zomer daar bestond binnen mijn gezin vooral uit, zwemmen, honkbal & “family time at the lake”.

Zelf had ik ervoor gekozen om volleybal te doen in de zomer/herfst, dus de trainingen daarvoor begonnen al vrij snel toen ik daar aankwam. In Amerika is het vaak zo dat je je sport via de school uitvoert en niet echt in club verband zoals in Nederland, dit veroorzaakt dan dus ook de school spirit. Volleybal was wel een uitdaging in het begin, aangezien ik het nog nooit had gedaan en mijn conditie was wel okee, maar door de vakantie toch minder geworden. Ik heb niet veel gespeeld in de wedstrijden voor de competitie, wat ik ook niet heel erg vond, maar heb wel gespeeld tijdens toernooien en tijdens de trainingen natuurlijk. Het doen van een sport, helpt ook met het leren kennen van nieuwe mensen en het maken van vrienden. Nu moet ik zeggen, dat mijn grote vriendengroep niet echt via sporten heb leren kennen, maar ik heb wel wat vrienden overgehouden aan volleybal.

In de winter, heb ik basketbal gedaan. Hier speelde ik wel ook gewoon in de competitiewedstrijden, omdat ik niet in het eerste team zat zeg maar. Het winterseizoen is wel een stuk langer, dus ik heb langer basketbal gedaan dan volleybal. Zelf kan ik niet echt een keuze maken welke sport ik nou leuker vond om daar te doen, ik heb echt genoten van beide seizoenen en heb aan allebei de sporten wel wat vrienden overgehouden. Wel heb ik een hersenschudding opgelopen tijdens basketbal, dus heb ik er een tijdje uit gelegen. In deze periode deed ik andere dingen voor het team, zoals de statistieken bijhouden tijdens de wedstrijden. Ook al ben je dus op een bepaalde manier geblesseerd, de coaches en team genoten betrekken je wel nog bij het team en je gaat dan dus ook wel nog mee naar iedere wedstrijd.

Academisch gezien, moet ik zeggen dat ik vind dat het niveau daar niet heel hoog ligt. Ik kan dan ook zeggen dat ik niet per se iets nieuws heb geleerd. Vanuit de meeste scholen moet je de vakken wiskunde, Engels & geschiedenis volgen, dit heb ik dan ook gedaan en verder kan je je eigen vakken kiezen. In Amerika hebben ze de standaard vakken die je ook in Nederland hebt, maar ook vakken als koken, psychologie & sociologie. Ik heb zelf dan ook vakken gekozen die ik leuk vond en niet per se de moeilijkste zodat ik genoeg vrije tijd had om te genieten. Tijdens de lessen heb ik dan ook mijn beste vrienden leren kennen. We deden bijna ieder weekend wel iets leuks, van schaatsen tot heel de avond rondjes rijden in de auto. Dat laatste klinkt misschien saai, maar als je de juiste mensen om je heen hebt is het hartstikke leuk.

Verder was ik nog actief als “student council” lid, waarbij we eigenlijk alle activiteiten organiseerde, zoals homecoming & prom. Maar ook weken waarin we alle docenten extra waardeerde en een leuk presentje achter lieten op hun bureau zonder dat ze het doorhadden. Aan het begin was ik vergeten dat ik dat ook deed (haha oeps) dus toen was ik wat minder actief, maar toen ik er eenmaal aan herinnerd was, heb ik met alles mee geholpen.

Met mijn gastgezin deden we ook allemaal leuke activiteiten en heb ik dan ook een hele goede band mee opgebouwd. Zo goed, dat ik nog bijna dagelijks contact met ze heb en we ook familievakanties inplannen. Ik kan echt zeggen dat zij eraan hebben bijgedragen dat ik één van de beste jaren uit mijn leven heb gehad toen ik bij hen woonde. Ik had mijn eigen slaapkamer en badkamer die ik zelf mocht inrichten zoals ik al eerder heb geschreven. Ook al was mijn kamer superleuk, zat ik toch vaak gewoon beneden met iedereen en zelfs met z’n allen op het bed van mijn gastouders voor filmavonden. We hebben een ontzettende lol met elkaar gehad en waren/zijn er altijd voor elkaar als er iets was.

Ik voelde me echt vanaf moment één thuis en dat gevoel is niet meer weggegaan. Nu moet ik wel zeggen dat mijn ervaring sowieso anders zal zijn dan die van andere. Ik had namelijk het geluk dat ik mijn Nederlandse rijbewijs al had en dat mijn hostouders zo lief waren om tijdelijk een auto voor mij aan te schaffen. Iedere tiener in Amerika heeft namelijk een eigen auto en zij wilde mij ook die ervaring geven. Ik ben ze daar ook echt heel dankbaar voor, want even een auto kopen is niet goedkoop natuurlijk. Ik kan met 1000% zekerheid zeggen dat ik van mijn gastgezin hou en ze nooit zal vergeten. Ik wil ze dan ook echt bedanken voor de mooie ervaring die ze mij hebben gegeven en dat zij de keuze hebben gemaakt om mij in huis te nemen! ❤️

Kut Corona

Zoals je misschien al doorhad aan de tijdlijn die ik zojuist heb beschreven, heb ik de beste keuze van mijn leven gemaakt in een jaar dat het daar even niet helemaal mee eens was. In maart 2020 stopte deze ervaring dan ook abrupt toen we te horen kregen van de organisatie dat we allemaal binnen zeven dagen in een vliegtuig naar Nederland zouden zitten door het snelle verspreiden van COVID-19 in Nederland. Achteraf gezien, ben ik blij dat ik naar huis moest door de situatie, maar op dat moment stond mijn leven stil. Ik wilde helemaal niet weg, ik zou nog naar prom gaan, graduation mee mogen maken en gewoon nog veel meer herinneringen maken. Maar helaas, op 25 maart (ook mijn 18e verjaardag) vertrok ik naar huis. Terug, naar het koude kikkerlandje. 

Dat was het dan, mijn jaar zat erop. Ook al moest ik eerder naar huis, ben ik extreem blij dat ik ben gegaan en kan ik echt zeggen dat dit één van de beste jaren van mijn leven was en nu moeten jullie mij wel geloven, want dat heb ik al heel vaak gezegd in deze tekst haha.

Nou, dit was mijn High School Exchange Year in een notendop want als ik alles in detail moet gaan beschrijven ben je dit over 10 jaar nog aan het lezen. Ik hoop dat je het leuk vond om over mijn ervaring te lezen en als je misschien ook een keer zoiets wilt doen er ook wat aan gehad hebt. Ik bof echt met mijn gastgezin & waar ik ben geplaatst. Wil je nou nog meer beeldmateriaal zien & de familievakanties waar ik het over had, neem dan een kijkje op mijn Instagram (@myrthenoordzij), hier heb ik een highlight voor mijn tijd in Amerika gemaakt & probeer ik actief te zijn op mijn verhaal tijdens andere leuke dingen die ik mee maak.

xx Myrthe